kartkowanie stron
jesienią, snadnie
stanie się tak, że jedna upadnie

zapis na kartce, opus nieznane
tonacja: w płomienne liście lis
wpisany, serenada wiewiórek

wśród gałęzi, my
stanowiliśmy w parku puste miejsca
wzywali nas, nikt nie szedł

nikt nie podjął roz-
mowy, otwarte leżały owoce
kasztanów, uzdrawiały

ręce, które zbyt późno nadeszły
do gołębi, co nie potrzebują
powietrza, szklane

kwiaty, pół klucza
umarli kroczyli pod drzewami
bladzi i różowi zarazem, marzyli

szliśmy za nimi do bramy  
gdzieżby, brązowe brzegi czarna
trawa, kiedy mnie wołałaś

trzepotałem skrzydłami


tłumaczenie: Agnieszka Gadzała