W pewnym sensie znałam tę panią,
co umarła: w te najgorsze upały
mieli zawsze otwarte drzwi a lustro w przedpokoju
odbijało jej nigdy nie zaściełane łóżko.
Wysoko tu, ale rzeka gdy chce, to dosięga
i nanosi martwe ptaki. Wierszu, powiedz coś,
powiedz ile mam dzieci, które rzuca
głębszy cień i jak długo będę z tym żyła
Wiersz z książki "Dwa Fiaty", Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, Poznań 2009.